Een paar weken terug werd ik op het ondernemersforum Higherlevel gevraagd voor het onderwerp “5 vragen aan”. Er worden dan 5 vragen gesteld aan jou als ondernemer. Ik heb het stukje even geknipt en geplakt. Zie hier voor het origineel.
Wat doe je of doet je bedrijf precies?
Mijn bedrijf is een webwinkel. Via onze webshop verkopen wij aansluitmateriaal; Kabeltjes, pluggen, verloopstukjes, converters, wandcontactdozen you name it. In maart dit jaar kregen we een Thuiswinkel Award voor deze shop. Dit was voor ons de bevestiging dat we op de goeie weg zitten. Ik ben zelf niet zo van het plaatsen van links naar mijn eigen sites, maar heb sinds een paar dagen toch maar mijn shop in de signature gezet, mocht je willen weten welke shop het is.
Wat betekent innovatief zijn voor je, en waar onderscheid je je in van anderen?
Ik ben niet bewust innovatief bezig denk ik. Omdat ik zelf al van jongs af aan bestel via internet of postorder, weet ik heel goed hoe dat proces in elkaar zit en wat ik, dus ook mijn klant, wil. Ik denk dat we daar een groot gedeelte van ons succes vandaan hebben. Onze klantenservice is van een extreem hoog niveau en bij alles wat we doen denken we vanuit de klant. Wij zijn niet zo zeer bezig met ons te onderscheiden van anderen, maar varen onze eigen koers. Dit heeft de toon gezet in de niche van kabeltjes op internet. Maandelijks komen er shops bij die ook alleen kabeltjes verkopen, de een nog meer lijkend op onze shop dan de andere. Een groot complement naar ons toe, als ik dat mag zeggen. (ja dat mag ik zeggen. [/mart smeets mode] 
)
Welke CD’s (of MP3’s, of internetstreams) draai je de laatste tijd veel?
Ik gebruik zelf Spotify, want dat vind ik ideaal. Geen gedoe met het verwisselen van CD’s of het eerst moeten downloaden van een nummer of cd, maar gewoon het nummer aanklikken en het komt uit de speakers. Dat wil niet zeggen dat ik alles digitaal doe. Ik heb een grote collectie aan CD’s verzameld in mijn puberjaren en ik draai die nog graag op mijn audio installatie. De muziek die ik afspeel wisselt. Van het echt harde ramwerk van obscure punkbandjes tot de gladgestreken pop van Alexis Jordan (Met de beats van Deadmau5, dat dan weer wel) Verder zou ik iedereen eens willen aanraden om de dubstep van Skrillex te luisteren. Vind je misschien helemaal niks, maar dat is wel een van de hipste muziekstromingen van dit moment. Ben je weer een beetje up to date 
Verder luister ik vaak radio, 3FM. Zo heel af en toe ben ik daar in de uitzending, zie ook mijn avatar waar Gerard Ekdom een microfoon in mijn gezicht houdt 
Welke film of welk televisieprogramma kun je iedereen aanraden?
Vind ik een moeilijke vraag, iedereen houdt van wat anders. Als ik er dan toch een moet kiezen, dan vind ik The Boat That Rocked altijd leuk. Geschikt voor het hele gezin, maar met name voor diegene die van radio houdt en/of die de zendpiraten nog meegemaakt heeft. Ook The Social Network (aka de Facebook film) is een aanrader als je het mij vraagt. Over een student die een website (Facebook) bedenkt, er stinkend rijk mee wordt en vervolgens door zijn beste vrienden voor een paar honderd miljoen aangeklaagd wordt.
Hoe ben je zo enthousiast betrokken geraakt bij Higher Level ?
Als jochie van 17 met alleen havo had ik nog niet zo heel veel verstand van ondernemen. Sterker nog, ik wist niet eens dat dat zo heette en dat je een ondernemer was als je je eigen bedrijf had. Wel wist ik hoe ik geld moest verdienen en hoe ik via internet iets verkocht kreeg, maar van wetten en regels had ik niet veel verstand. Gelukkig kon ik goed informatie opzoeken op internet en HL bleek een prima bron van informatie om mijn kennis bij te spijkeren. Uiteindelijk had ik genoeg ervaring met ondernemen zodat ik het later ook aandurfde om vragen van anderen te beantwoorden.
Hoe is dit balletje eigenlijk gaan rollen ?
Laat ik dan maar het hele verhaal vertellen. Gelukkig hebben jullie de tijd!
Het balletje begon onbewust al te rollen toen ik een jaar of 8,9 oud was. Ergens in 1997 hadden wij al kabelinternet en mocht ik dus (eindelijk!) onbeperkt op internet, in plaats van het maximaal een kwartiertje per dag wat het was toen we nog met de inbelmodem werkten. Ik wilde zelf ook wel een eigen website hebben, zei ik tegen mijn vader. Dat kon zei ie, want bij ons internet abonnement zat ook een paar MB opslag op internet, voor je homepage. Dus ik een boek over html een beetje doorgebladerd (saai) en een html editor geïnstalleerd, en ik kon gaan. De editor kon automatisch de html codes voor hyperlinks aanmaken en een plaatje invoegen, dus dat was superdeluxe! Na een middag typen en vooral broncode bekijken van sites die ik leuk vond om html te leren, had ik een eenvoudige site met wat plaatjes gemaakt. Mijn vader had dat ‘s avonds, na zijn werk, op het internet gezet voor mij. De site kon wat beter vond ik, dus de volgende dag had ik iets van een flash of javascript achtig spelletje gekopieerd van een andere site (broncode bekijken, ctrl c, ctrl v en het bleek te werken!) en toen zelf maar uitgevonden hoe ik dat moest uploaden op mijn site, want mijn vader kwam pas ‘s avonds thuis van zijn werk. Dat is dus een beetje hoe mijn eerste website tot leven kwam.
In die tijd bestelde ik ook al spullen via internet. Een CD’tje, computeronderdelen, kleding van een band die ik leuk vond, het kwam via internet. Toen had je nog niet zoiets als iDeal en er waren überhaupt weinig Nederlandse webwinkels. Het gros kwam uit Amerika of Duitsland. Als je massel had dan zat er een traceer code waarmee je je pakket online op het internet kon traceren. Supertof! Het had wel een nadeel. Een computer onderdeeltje kostte misschien 10 dollar, maar de verzending kostte 20 dollar. Niet heel handig. Op Tweakers.net hadden ze daar wat op gevonden. Iedereen die bij een bepaalde shop wilde bestellen die gaf zijn bestelling door aan 1 iemand, en diegene bestelde dan bij de shop in het buitenland. Dat scheelde enorm veel verzendkosten. 20 dollar gedeeld door 20 deelnemers is maar 1 gulden verzendkosten. Later zijn die inkoopacties verhuisd naar andere sites, waar ik later, op 16 jarige leeftijd, ook zelf van die acties ging organiseren. Zo zocht ik een petje zonder opdruk van een merk of tekst, maar wel van goede kwaliteit. In Duitsland vond ik dat petje voor 6 euro, maar de verzendkosten waren 13 euro. Dus ik een inkoopactie opgezet voor die petjes. 8 euro per stuk, plus verzendkosten naar de deelnemer toe. Binnen 3 weken 150 petjes verkocht. Dat was 150 biertjes verdient in 3 weken. Voor een jochie van 16 een klein kapitaal! Van het weekend daarna herinner ik me niet zo veel meer Er kwamen even later ook aanvragen van honkbalclubs binnen, die in 1x 20 of 30 petjes afnamen. Kortom, een groot succes!
Met mij waren op die sites nog een tien-twintigtal andere jongens, ook van de leeftijd 14 tot 20 jaar, zo bezig. Zij organiseerden ook inkoopacties. Al snel kwamen wat spookverhalen op dat iemand nog even een paar duizend euro aan belasting mocht aftikken. Dat leek mij niet zo’n fijne gedachte. Er werd geadviseerd om je in te schrijven bij de KVK. Dus ik googelen wat een KVK was, blijkt dat je dan je eigen bedrijf gaat beginnen. Toen ik vertelde aan mijn vrienden dat ik mijn eigen bedrijf ging beginnen dachten ze dat het een grapje was of dat het weer een raar idee van mij was. Niet bij Vincent. Zijn moeder had ook een eigen bedrijf en dat leek hem ook wel wat. Vincent had nog wel een paar honderd euro spaarcenten dus we hadden dan een dik startkapitaal. Ik vond het prima als hij mee deed, dus wij de dag er na naar de KVK om eens te horen hoe of wat. Een kwartier later stonden we buiten met een uittreksel van de KVK. Ik trots aan me ouders vertellen dat ik een bedrijf begonnen was met Vincent, en me ouders (verpleegster en ingenieur bij een metaalfabriek) waren op zijn zachts gezegd not amused. Of ik wel wist wat voor een risico’s er aan het hebben van een bedrijf hingen, is die Vincent wel te vertrouwen en wil die er niet gewoon met mijn idee van door?
Ik zag het probleem niet en we gingen gewoon aan de slag. Via de inkoopacties site boden we van alles aan, het het idee was dat we dan van de succesvolle producten een webshop gingen maken. Op de inkoopactie sites werden ook zogenaamde animo checks gedaan, waar in mensen vroegen om een bepaald product. Zodoende hebben we van alles verkocht. Iemand wilde blanco shirts hebben. Prima, wij naar de textielgroothandel. Iemand wilde cocktail shakers hebben. Prima, wij naar de Sligro en zo ging dat een tijdje door. Was er te weinig animo voor een product, dan kapte we de actie gewoon af ivm. te weinig animo. De inkoopactie was dus eigenlijk ons marktonderzoek en onze financiering van de eerste voorraad. Zo was het risico wat we liepen 0.
Ik was ondertussen begonnen met een studie aan het HBO, maar na een half jaar ben ik daar mee gestopt. De studie beviel niet en mijn bedrijf vond ik leuker. Omdat ik er nog niet genoeg aan verdiende om rond te komen, ging ik werken in een magazijn van een kleine groothandel bij ons om de hoek. Hier heb ik veel opgestoken over orderpicken, warehouse management systemen en andere logistieke dingen.
Omdat ik als kind al veel bestelde via internet en dus gewerkt had in een magazijn weet ik precies wat de klant wilt en hoe je een goed proces van orderverwerking op moet zetten. Verder had ik de juiste mensen om mij heen verzameld die mij hierbij konden helpen. Zo had ik bijvoorbeeld een kerel uit de omgeving geholpen met het organiseren van zijn inkoopactie met webhosting, in ruil voor gratis webhosting. De shops werden voor een paar tientjes geconfigureerd door een informatica student die ik kende uit de kroeg. En de vriendinnen die hielpen mee met inpakken van de bestellingen. Kortom; alles geregeld.
Uiteindelijk werden de inkoopacties steeds minder interessant voor ons. Er kwamen steeds meer webshops in Nederland en zo’n beetje alles kon men zelf al goedkoper en vooral sneller ergens anders bestellen. Daar kwam bij dat zo’n actie enorm veel tijd kostte. 1 actie had soms een looptijd van 2 maanden. Ook ging er wat mis bij het bestuur van de inkoopacties site zelf waar ik inmiddels bij betrokken was, die soap is verder niet zo van toepassing op mijn verhaal. We zijn daarom gestopt met deze acties en gingen verder met onze webshops. We hebben een handje vol webshops gehad, maar de kabeltjes verkochten verreweg het best. De rest van de shops hadden we daarom gesloten om ons volledig te focussen op kabels.
Toen ging het vrij snel. Begonnen bij mijn ouders in huis, toen fors tuinhuis, toen een loods met wat van mijn inmiddels niet meer zo sceptische vrienden in dienst en waar ik een paar maanden lang dagen van 14 uur draaide. En op het laatst de hele logistiek maar uitbesteed aan een partij die dat veel beter kan dan wij zelf.
Nou, zo is dat balletje dus een beetje gaan rollen!
Wat ook nog wel leuk is is deze fotoreportage van huiskamer van mijn ouders tot aan het bedrijf waar nu onze voorraad ligt.
Goed, verder zou ik jullie graag lastig vallen met allerlei leuke anekdotes van ruim, (of misschien juist slechts?) 5 jaar ondernemen en de aanloop daar naar toe, nu ik toch lekker aan het typen ben over mijzelf. Maar ik pak nu echt even het vrijdag middag biertje.